De huurauto en de wet van Murphy
De huurauto, een Toyota Premio werd aan de deur afgeleverd. Op het eerste zicht een çava wagen, maar niet voor de afrikaanse wegen. In Kenia is de versie van een vluchtheuvel een strook beton gieten van min 25 cm hoog, in't zelfde kleur als het asfalt en zonder waarschuwingsborden of zebrastrepen. Menigmaal zijn we dus met de onderkant van de wagen - hoe traag we ook reden - blijven hangen aan één van de vele vluchtheuvels. Uiteindelijk zijn we net een keer te veel blijven hangen waardoor de stabilisator van onze schokdemper vooraan afgebroken was. We waren net van Nairobi naar Arusha (Tanzania, +/- 350 km) gereden, eerste dag huurauto en alweer de garage binnen. Het was weer ijskoud in de auto en de tranen stonden ons in de ogen, omdat we echt dachten dat 2014 ons toch wat meer geluk zou brengen. Na veel onderhandelen met de garage werd ons verteld dat we de stabilisator er van onderuit konden halen, maar we wel moesten oppassen. Zo gezegd, zo gedaan. Het ongeluk bleef niet uit en om kort samen te vatten, de 2e dag werd onze zijkant aangereden door een andere auto en de 3e dag bleef de uitlaat aan één van de verkeersdrempels hangen waardoor er een gat in zat. - Je zou misschien denken dat het aan onze rijstijl ligt, toch is dat maar gedeeltelijk zo ;) Gelukkig kunnen we er nu allemaal wel om lachen en heeft Simon er zich serieus " uitgejambo'd " bij de verhuurmaatschappij waardoor we geen extra kosten moesten betalen, maar we vroegen ons toch elke dag welk ongeluk ons vandaag zou treffen.
Goed, het was al duidelijk dat we met deze wagen niet door Serengeti en Ngorogoro NP konden gaan en een georganiseerde safari was ons veel te duur. Gelukkig zaten Anouk en Richard (NL overlanders die een week na ons de oversteek heeft gedaan ts Jordanie en Sudan ) niet ver bij ons vandaan. Zo konden we met hen mee naar Serengeti, werden de kosten gedeeld en waren we nog in aangenaam gezelschap ook. Win - win situatie.
We zijn via Klein's gate Serengeti ingereden, omdat je anders twee maal moest betalen voor Ngorogoro NP. Zo hebben we de route genomen via Lake natron – een zoutmeer die maar 40 cm tot max 3m diep is, afhankelijk van het regenseizoen. Het is wel ongelofelijk groot en een broedplaats voor soms meer dan 2.5 miljoen Lesser Flamingo’s. Een zeer vochtige en warme gevoelstemperatuur, maar waar het ’s nachts serieus kan waaien. Let wel op als je met je auto in het donker aankomt, op bepaalde plaatsen ligt veel modder die het onmogelijk maakt om je auto terug vrij te krijgen!
Praktische info
Dit staat nergens vermeld in de reisgidsen, maar om naar Lake Natron te gaan moet je drie controleposten/dorpjes passeren en betalen. Dit is afhankelijk van dorp tot dorp maar dit kost ongeveer 10$ -15$ pp, soms nog te betalen voor de wagen ook. Een goede onderhandelaar kan dit bedrag nog laten zakken. Het is niet mogelijk om langs de slagbomen tee rijden, aangezien de weg is afgezet. Wij waren in de late avond het eerste dorpje door, waardoor we na 19u voorbij de volgende twee dorpen passeerden en de slagbomen gewoon open stonden. Zorg er wel voor dat je voldoende door rijdt. Wij werden na het kamperen bij Lake Natron toch nog ingehaald door een motorrijder die de rivierovergang blokkeerde en we alsnog moesten betalen. Als je met voldoende mensen in de wagen zit om de dieselkosten te delen is het hoe dan ook goedkoper om deze omweg te nemen om bij Serengeti te komen dan eerst door Ngorogoro NP te gaan , wanneer Arusha je startbasis is.
Moshi – Usambara Mountains
Na 4 dagen namen we afscheid van Anouk en Richard (- nog eens bedankt dat we mee mochten met jullie!) en trokken we richting Moshi, waarvan het centrum toch een stuk aangenamer vertoeven is dan het ‘Ibiza-Arusha’. Even bekomen met een prachtig uitzicht op de kilimanjaro, wiens top zich elke ochtend en avond even kwam groeten. Het oorspronkelijk plan was om een rondje Kilimanjaro te rijden, maar daar was helaas geen tijd noch benzine meer voor.
Na de nodige achtervolgingsscènes van de zeldzame rondrijdende Volkswagen T3's - in de hoop dat zij misschien iemand kennen met een Syncro Gearbox - zetten we onze koers naar de Usambara Mountains voor wat sportievere uitstapjes. We verbleven er bij Muller’s Mountain Lodge, een goede uitvalbasis voor enkele dagen in Usambara, zijnde het niet duurder. Er wordt wel veel info gegeven over omliggende activiteiten, uitstapjes, wandelingen en je kunt er ter plaatste ook goeie mountainbikes huren. Een wandeling naar de Mkuzu watervallen bleek een effectieve manier om even de gedachten te verzetten. (Vanuit Muller’s M. Lodge geven ze gedetailleerde beschrijving om daar te geraken – wandeling van 1u) Een frisse duik in het meertje onder de waterval krijg je dan mee als beloning. Je moet er natuurlijk wel de twintig kijklustige kinderen bijnemen.
Peponi
Wegens tijdgebrek blijven we slechts twee dagen in Usambara mountains om daarna met onze rammelbak door te rijden naar Peponi, richting de kust dus. Met elke 20 km die we verder verwijderd zijn van de bergen voelen we de temperatuur stijgen en steeds vochtiger worden. Tijdens ondergaande zon en met zicht op de duizenden Sisalplanten cruisen we vier uur lang richting de ‘zanzibar’ stranden van het vaste land. Peponi camping is persoonlijk één van de favoriete overnachtingsplaatsen die we al gehad hebben. Vlak aan de zee, met z’n Mangroves om wandelafstand, overdekte eetplaatsjes en heel gezellig ingerichte bar-restaurant, alsook zwembad met hangmatten – een coctail bestellen kan ook en maakt je verblijf helemaal idyllisch. Er is ook een mogelijkheid om te gaan snorkelen, met lunch inbegrepen alsook verscheidene andere uitstapjes. Bij valavond komen alle krabbetjes uit hun holletje, op zoek naar voedsel. Soms wel uitkijken waar je loopt, maar een fantastisch leuk tijdverdrijf om ze te fotograferen. Drie nachten hebben we op dit miniparadijsje verbleven en daarna was het tijd om afscheid te nemen van elkaar.
Tijdens ons verblijf hadden maaike en ik vernomen dat onze opa overleden was en we – gelukkig- op kosten van de verzekering samen konden terugvliegen om de begrafenis bij te wonen. Iemand moest natuurlijk wel de auto terugbrengen en niemand minder dan Simon heeft zich hiervoor opgeofferd. Door de verschrikkelijke binnenweg langs mombasa (de gps gaf een tar-road aan) heeft de auto serieus afgezien en is hij volledig door zijn schokdempers gegaan, alsook was er een stuk van de veer afgebroken. Bij de aflevering ervan zat hij toch wel met wat schrik in de broek, maar zoals alleen Simon het kan heeft hij zich er toch serieus ‘uitgeluld’ en hebben ze niets opgemerkt van de gammele staat van de auto. Onze deposit werd ons teruggegeven en het zand onder z’n voeten was nog niet terug neergevallen of hij was alweer vertrokken. Samen met ‘some of the boys’ die we hadden leren kennen in Moyale woonden ze ’n begrafenis bij van iemand Simon geheel onbekend was, maar waar hij wel moest zingen voor de overledene. Het enige liedje dat in hem opkwam was “happy birthday” , maar omdat het niet echt toepasselijke was heeft hij zich daarvan toch onthouden. Daarna hebben ze het nachtleven in Kisumu onveilig gemaakt, waarvan verhalen gewoon niet voor publicatie vatbaar zijn, maar ooit nog wel eens verteld zullen worden. J De volgende dagen werd de busrit naar Mombasa aangevangen om er te leren kiten. Een hele leuke ervaring, volgens Simon, maar je mag er alleszins geen ‘Pussy’ voor zijn.
Slaapplaatsen :
Overnachting Moshi : Munsi camp – 5km verwijderd van Moshi centrum , slechts te bereiken met auto, maar inside camping niet! Faciliteiten stelden niet zoveel voor, maar waren ook niet smerig: restaurant met plaatselijke maaltijden, wel heel mooie omgeving tussen de bananenbomen met mooi zicht op Kilimanjaro.
coördinaten : S 03° 14.685’ E 037°21.121’
Overnachting Usambara Mountains: iets voorbij Lushoto : Muller’s mountain lodge – Goed om te kamperen, de rest is heel duur – douches en wc wat aan de mindere kant, wel mooie rustige plaats en restaurant. Bij nader inzien en bezoek aan Irente Farm hadden we toch liever bij Irente verbleven, met een fantastisch viewpoint over de vallei iets verder op. Iets goedkoper voor beter kwaliteit. Bij aankomst op viewpoint vermeld je dat je op Irente farm verblijft en kun je gratis via de receptie van het grote, chique hotel doorlopen tot aan het viewpoint.
Website Anouk & Richard : http://destination-africa.reislogger.nl/ - english